1. Vandaag een draadje over Rusland en hoe het al op verschillende manieren probeert Oekraïens grondgebied te veroveren. Het is een geschiedenis die veel analisten niet kennen maar wel essentieel is om de situatie in Oekraïne te begrijpen.
2. De onafhankelijkheid van Oekraïne werd van kracht op 24 augustus 1991. Korte tijd later werden verdragen getekend over meer praktische zaken met o.a. het leasen van de haven van Sevastopol voor de Russische Zwarte Zee vloot.
3. Al vrij snel besloot Rusland dat te schenden. De Supreme Soviet, een van de hoogste politieke organen in Rusland riep Sevastpol uit tot permanent Russisch grondgebied.

4. Dit leidde uiteraard tot spanningen, Oekraïne kaartte de zaak op internationaal niveau aan bij de Veiligheidsraad over de Russische schendingen van haar territoriale integriteit.
5. Die territoriale integriteit was in principe al lang geregeld. Rusland was erfgenaam van de Helsinki akkoorden uit '78, er was het Budapest Memorandum uit '94 en de onafhankelijkheidsverklaring. Toch werd er werd in 1995 een tijdelijke regeling getroffen.

6. In 1994 pleegt de Russisch georiënteerde Yuri Meshkov een coup op de Krim, hij verwerpt de Oekraïense grondwet en roept de Krim uit tot onafhankelijk met verdere intenties later bij Rusland aan te sluiten.
7. Het brengt Oekraïne in een lastig parket. Als het militair zou ingrijpen was de kans groot geweest dat Rusland 'te hulp' zou komen. Rusland deed dat eerder bij conflicten in Abchazië en Transnistrië . De Russische 'vredesmachten' verlieten het grondgebied nooit.

8. Over de situatie in Abchazië werd in 1993 het Sochi verdrag getekend wat voorzeg in terugtrekking van Russische troepen. In 1999 beloofde Rusland in een PACE verdrag troepen terug te halen uit Transnistrië tegen 2001. Het gebeurde alleen nooit...

9. Hoewel Rusland officieel aangeeft dat de Krim Oekraïens is zijn er ook andere geluiden zoals die van de Moskou burgemeester Lushkov die de coup steunt. Na 1994 lobbyt Lushkov dan weer dat Sevastopol Russisch grondgebied moet blijven.
10. Als drukmiddel zegt Oekraïne daarom in 1997 een speciale status bij de NAVO te willen voor haar bescherming. Het stond met het Budapest Memorandum immers haar kernwapens af. Zo ver komt het niet Rusland en Oekraïne maken nieuwe afspraken.
11. Uiteindelijk sluit Oekraïne twee verdragen met Rusland in '97. De eerste is Het Vriendschaps Verdrag over het respect voor elkaars grenzen en verdere samenwerking. Een tweede verdrag "The Partition Treaty" die gaat over hoe beide marines De Krim gebruiken als basis.

12 Ook de NAVO en Rusland sluiten in '97 een verdrag. In Parijs komen de machtsblokken samenwerkingen overeen. Ook wordt afgesproken dat beide blijvend inspanning zullen leveren tot behoud van vrede op het Europese continent.

13 In 2003 krijgt president Kucma een Russisch voorstel tot lidmaatschap van de EuroAziatischeUnie, hij weigert. Kort daarna begint Rusland met het bouwen van een dam die het Russische vaste land met een Oekraïens Krim eiland moet verbinden. Oekraïne is verbolgen over de actie.
15 Er is veel Russische invloed rond de presidentsverkiezingen van 2004 in Oekraïne. Het Kremlin probeert Janukovitsj verkozen te krijgen. Na grote fraude van die laatste en een nieuwe verkiezingsronde wint de pro Europese Joesjenko. Het is tegen het zere been van Rusland.
16 Yuri Lushkov, inmiddels de nummer 2 van Poetins Partij woont een samenkomst bij van een niche groep die een Kharkiv Republiek wil stichten in 2005. Het geeft eens te meer aan Rusland de zaak probeert te destabiliseren.
17. In 2007 is er een ontmoeting tussen de Poolse delegatie en het Kremlin. Pools minister Sikorski geeft later aan dat Rusland voorstelde Oekraïne op te delen. Of Polen de provincie Lviv, vroeger Pools grondgebied, niet wil hebben. Alsof het een plakje cake betreft.

18. In 2014 heeft Rusland middels knokploegen en nepprotestanten veel onrust veroorzaakt in Oekraïense gebieden zoals Dnipro, Odesa, Sumy, Kharkiv, Donetsk, Luhansk. Later zal Russen ook paramilitaire groepen sturen die zich voordoen als 'lokale seperatisten'
19. Vergeten is dat Rusland eigenlijk probeert om opnieuw een Kharkiv Republiek uit de grond te stampen. In 2014 vindt het aanvankelijk burgemeester Kernes aan zijn kant. Doel is dat Janukovitsj na zijn vlucht uit Kyiv daar de Kharkiv Republiek kan uitroepen.
20. Het loopt anders, Kernes bedenkt zich aan switcht van kamp. Kharkiv dat een dag onder controle is van door Rusland gestuurde 'protestanten' is weer Oekraïens, Janukovitsj vlucht naar Rusland.
21. Een kleine terugkeer naar puntje 13, de EuroAziatischeUnie. Rusland wilde heel graag dat Oekraïne daarbij kwam hoewel Kuchma dus geweigerd had. Janukovitsj had in 2010 ineens een campagne gevoerd dat hij lid van de EU wilde worden.
22. Janukvitsj cancelde het toetreden tot de EU eind 2013, maar belangrijker (en vaak vergeten!) hij stuurde vrijwel meteen aan op toetreding van de EuroAziatischeUnie. Dat zou de deur naar de EU voorgoed dichtgooien en Oekraïne economisch aan Rusland binden.
23. Dat heel veel Oekraïners geen zin hadden om via de EuroAziatischeUnie weer aan Rusland vast te zitten moge duidelijk zijn. Men zag in Oekraïne ook hoe het Belarus verging dat onder druk van Rusland stukje bij beetje haar federale integriteit opgaf, mede dankzij de EAU.
24. Rusland lanceerde het Uniestaat Model voor Belarus waarin het via politieke weg (verdragen) en economische druk uiteindelijk een veredelde provincie van Rusland is. Het is de nachtmerrie voor heel veel Oekraïners.
25/25 Kortom Rusland probeert al sinds de onafhankelijkheid van Oekraïne op allerlei manieren aan het grondgebied van Oekraïne te knagen, middels revoluties, coups, bouwprojecten, militaire invallen en voorstelen aan buurlanden van Oekraïne. Met verdragen bedondert het de boel.